Εριέττα Κούρκουλου για Άρτα: «Οι άνθρωποι που θρηνούν τον χαμό του παιδιού τους σήμερα, ήταν χαμένοι από χέρι»
Τη δική της θέση για το συμβάν με το βρέφος που βρήκε τραγικό θάνατο στο αυτοκίνητο του πατέρα του στην Άρτα μοιράστηκε η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση. Η ανάρτηση – γροθιά στα social media.
Με μία μακροσκελή ανάρτηση στον λογαριασμό της στο Instagram επέλεξε να σχολιάσει η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση το απίστευτο περιστατικό που έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη, με το 5,5 μηνών βρέφος που έχασε τη ζωή του όταν ο πατέρας του το ξέχασε επί περίπου 8 ώρες μέσα στο αυτοκίνητό του στην περιοχή της Άρτας.
Δημοσιεύοντας μία φωτογραφία του γιου της Βύρωνα, η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση, μοιράστηκε τις σκέψεις και τα συναισθήματά της τόσο για το πώς ήταν εκείνη και ο σύζυγός της στους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης αλλά και της ζωής του γιου τους, ενώ αναφέρθηκε και στους τραγικούς γονείς του βρέφους, οι οποίοι, μάλιστα νωρίτερα απειλούσαν να αυτοκτονήσουν.
Όπως είπε χαρακτηριστικά η ίδια, σε αντίθεση με εκείνη και τον σύζυγό της που είχαν χρόνο να συνειδητοποιήσουν ότι θα γίνουν γονείς αλλά και να χτίσουν σταδιακά τη σχέση τους μαζί του, οι δύο γονείς “δεν είχαν χρόνο. Δεν είχαν βοήθεια. Δεν είχαν την υποστήριξη που δικαιούνταν από το κράτος”.
Αναλυτικά η ανάρτησή της:
Πήρε χρόνο…
Πήρε χρόνο ακόμα και για εμένα να καταλάβω ότι είναι δικός μου –
Πήρε χρόνο για εμένα που τον είχα στην κοιλιά μου 9 μήνες, που του μιλούσα και του διάβαζα παραμύθια, που τον ένιωθα να στριφογυρίζει μέσα μου και καταλάβαινα πότε είχε λόξιγκα καιρό πριν τον πάρω αγκαλιά.
Για τον πατέρα του πήρε περισσότερο χρόνο η συνειδητοποίηση ότι έγινε μπαμπάς. Χρειάστηκε να αναπτύξει πρώτα μια στοιχειώδη επικοινωνία με το μωρό μας.
Πήρε χρόνο, αλλά είχαμε χρόνο.
Εγώ είχα τον χρόνο να καθίσω σπίτι και την δυνατότητα να τον παίρνω μαζί μου στην δουλειά.
Ο Βύρων είχε τον χρόνο να χτίσει σταδιακά την σχέση του λίγες ώρες κάθε μέρα μετά το γραφείο, γιατί δεν είχε χίλιες άλλες υποχρεώσεις στο σπίτι.
Είχαμε την πολυτέλεια του χρόνου που χρειαζόταν για να γίνουμε γονείς και να γίνουμε καλοί γονείς, όμως οι άνθρωποι που θρηνούν τον χαμό του παιδιού τους σήμερα, δεν είχαν χρόνο. Δεν είχαν βοήθεια. Δεν είχαν την υποστήριξη που δικαιούνταν από το κράτος.
Ήταν χαμένοι από χέρι…
Μπορούμε να καταδικάσουμε τον μπαμπά που έκανε το λάθος, αλλά θα ήταν πιο ωφέλιμο να εστιάσουμε στο πραγματικό πρόβλημα που τον οδήγησε εκεί, για να μην ξαναγίνει κάτι αντίστοιχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια: